Badania prenatalne

Badania prenatalne Baza wiedzy dla przyszłych mam

Noworodek – pierwsza pomoc krok po kroku

Jak udzielić pierwszej pomocy noworodkowi w momencie, w którym zagrożone jest jego życie, a my – rodzice, wpadamy w panikę zamiast ratować dziecko? Przede wszystkim, trzeba wiedzieć, co i w jakiej kolejności robić.

zakrztuszenie dziecka

Udzielanie pierwszej pomocy małemu dziecku, a zwłaszcza noworodkowi, różni się od udzielania pierwszej pomocy osobie dorosłej. Będąc rodzicem, warto zatem odświeżyć sobie choćby podstawową wiedzę na ten temat, aby w razie konieczności móc odpowiednio zareagować. W przypadku niemowlaków, częstą koniecznością udzielania pierwszej pomocy są sytuacje, w których dziecko zakrztusiło się i / lub jakieś ciało obce blokuje mu drogi oddechowe. U noworodków (dzieci do pierwszego miesiąca życia) są to rzadsze przypadki, jednakże zatrzymanie akcji serca lub niemożność samodzielnego oddychania może zaistnieć w wielu różnych okolicznościach, na przykład jako konsekwencja wypadku…

Reanimacja noworodka

Działania reanimacyjne należy podjąć zawsze, gdy dziecko nie oddycha lub oddech jest nieprawidłowy oraz gdy ustaje (bądź ustała) akcja serca. Jeżeli nawet źle ocenimy sytuację i okaże się, że reanimacja wcale nie była konieczna, nic nie szkodzi. Masaż serca i sztuczne oddychanie nie zrobią dziecku krzywdy. Nie bójmy się więc – to najważniejsze!

Szybka ocena stanu noworodka

W sytuacji potencjalnego zagrożenia życia dziecka musimy błyskawicznie ustalić trzy rzeczy: czy dziecko jest przytomne, czy oddycha (oddycha normalnie) oraz czy są problemy krążeniowe.

Jeśli dziecko nie rusza się, ma otwarte oczy, ale nie wodzi za nami wzrokiem, nie wydaje żadnych odgłosów, a my nie wyczuwamy napięcia mięśniowego, najpewniej nastąpiła utrata przytomności. Ponieważ jednak ocena tego stanu w przypadku noworodka może być dla niektórych trudna, poleca się bazować dodatkowo na sprawdzeniu odruchów. Można na przykład dotknąć rzęsy dziecka. Jeśli maluch jest przytomny, odruchowo zmruży oczy. Jeżeli nie nastąpi żadna reakcja, jest to sygnał utraty przytomności.

W ocenie stanu noworodka i ustalaniu stopnia zagrożenia życia duże znaczenie ma kolor skóry dziecka w danej chwili. Bladość lub zasinienie to znak kłopotów z krążeniem i / lub oddychaniem, a także sygnał mówiący nam o tym, że problemy te trwają już jakiś czas i sytuacja pogarsza się. Trzeba sprawdzić tętno dziecka – robi się to na wewnętrznej stronie jego ramienia. Prawidłowe tętno u noworodka to ponad 100 uderzeń na minutę. Jeśli jest to mniej niż 60 uderzeń – sytuacja jest bardzo groźna.

I wreszcie trzecia sprawa – drożność dróg oddechowych oraz możliwość samodzielnego i prawidłowego oddychania przez dziecko. Obserwując ruch klatki piersiowej noworodka oraz próbując wyczuć podmuch powietrza z jego buzi, sprawdzamy, czy maluch oddycha. Jeżeli nie stwierdzimy oddechu, powinniśmy natychmiast zweryfikować, czy w jamie ustnej dziecka nie ma żadnego ciała obcego, które utrudniałoby przepływ powietrza. Jeśli jest – usuwamy je i upewniamy się, czy oddech wraca do normy. Jeżeli nie ma, przystępujemy do resuscytacji.

resustytacja

Resuscytacja noworodka

  1. Wraz z rozpoczęciem działań reanimacyjnych, należy wezwać pomoc medyczną (numer alarmowy 112). Reanimacji nie przerywamy aż do pojawienia się ratowników.
  2. Na początek trzeba wykonać 30 tzw. oddechów ratowniczych w ciągu minuty, czyli 1 oddech na 2 sekundy. Klatka piersiowa noworodka powinna unosić się przy każdym wdechu. Wtedy jest on wykonany prawidłowo.
  3. Następnie przystępujemy do masażu serca, czyli 3 uciśnięć klatki piersiowej przerywanych 1 wdmuchnięciem powietrza i znowu – 3 uciśnięcia i 1 wdech i znowu… i jeszcze raz… Wszystko w tempie mniej więcej 120 uciśnięć na minutę, a zatem 2 uciśnięcia w ciągu 1 sekundy. Uciskamy w dolnej 1/3 długości mostka noworodka dwoma wyprostowanymi palcami (środkowym oraz serdecznym) skierowanymi pionowo w dół. Klatka piersiowa dziecka po każdym ucisku powinna obniżać się o około 1 – 2 cm. Wdechy wykonujemy obejmując swoimi ustami zarówno usta, jak i nosek dziecka. Powietrze wdmuchujemy na tyle silnie, aby klatka piersiowa malucha unosiła się przy każdym wdechu.
  4. Po akcji reanimacyjnej koniecznie trzeba zapewnić dziecku odpowiedni komfort termiczny.

Kursy pierwszej pomocy

Wszyscy wokół powtarzają – nie panikuj, zachowaj zimną krew i ratuj dziecko. To prawda, ale zimną krew znacznie łatwiej zachować, gdy dokładnie wiemy, co robić. A wiemy, co robić, gdy – po pierwsze – znamy teorie, a po drugie i ważniejsze – mamy jakąkolwiek praktykę. Dlatego, mając małe dziecko, warto przejść kurs pierwszej pomocy, przygotowany specjalnie z myślą o rodzicach i wybrać taką propozycję szkolenia, które oferuje nie tylko wykłady, ale także możliwość zetknięcia się z pracą ratowników medycznych.

Więcej o noworodkach możesz przeczytać na http://www.osesek.pl/zdrowie-i-pielegnacja-dziecka/noworodek.html

Badania prenatalne

Zespół Downa

  • Przyczyny zespołu Downa - Przyczyną zespołu Downa jest mutacja chromosomowa, która polega na obecności dodatkowego chromosomu 21. lub jego fragmentu we wszystkich komórkach ciała chorego bądź w ich części.
  • Charakterystyka osoby z zespołem Downa - Dziecko z zespołem Downa wolniej się rozwija i dłużej zachowuje się jak małe dziecko. Niemowlęta są zazwyczaj spokojniejsze niż zdrowe dzieci, mniej płaczą, rzadziej budzą się w nocy [...]

Zapotrzebowanie na magnez w ciąży

Zespół Turnera

  • Leczenie w monosomii chromosomu X - Ponieważ zespół Turnera jest chorobą wrodzoną nie można go wyleczyć, można jednak łagodzić jego objawy [...]
  • Zespół Turnera w Polsce - Pierwszy punkt konsultacyjny dla kobiet z zespołem Turnera powstał w latach 90. w Bytomiu. W 1999 roku z inicjatywy rodzin dziewczynek z monosomią chromosomu X powstało w Warszawie Stowarzyszenie Pomocy Chorym z zespołem Turnera.